«پوست شیر» به مخاطبش باج نمیدهد
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۵۲۶۳
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ یادداشت
پویا نبی
«اولین تجربه سریالسازی برادران محمودی برای شبکه نمایش خانگی بیتردید یکی از شاخصترین محصولات این حوزه تازه پا در کشور ماست. «پوست شیر» چه به لحاظ قواعد قصهگویی و چه در ساختار بصری از آن دسته محصولاتی است سطح هوش و سلیقه مخاطب خود را دست کم نمیگیرد و در تلاشی قابل ستایش می کوشد در بازار مکاره فیلم ها و سریال های هموطن که یا دست به دامن شوخی های مبتذل تاریخ گذشته می شوند و یا در قواعد اولیه خود دچار نقصان هستند، محصولی استاندارد برای مخاطب عام ارائه دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فیلمنامه:
مهمترین ویژگی فیلمنامه «پوست شیر» در قیاس با دیگر رقبایش نحوه قصهگویی آن است. فیلمنامه برخلاف سنت اغلب سریال های ایرانی در یک موقعیت نمایشی درجا نمی زند و حالتی پیش برنده و طولی دارد. در همان قسمت نخست (پایلوت) شخصیتهای مرکزی درام را معرفی میکند. حادثه محرک را بنا میکند و مسئله داستان را مطرح میکند و در ادامه با استفاده از ویژگیهای ژانر معمایی به صورت قطرهچکانی گرهافکنی و گرهگشایی در تنه اصلی درام را ایجاد می کند؛ گرههایی که اغلب سادهانگارانه نیستند و در جهت شاه پیرنگ اصلی فیلمنامه حاوی کارکرد دراماتیک هستند و به سبک سریالهای غربی یک پیرنگ فرعی که به روابط خارج از هسته درام میپردازد و قرار است موتور حسی درام را تقویت کند و به موازات آن پیش برند.
از ویژگیهای مثبت سریال «پوست شیر» که تقریبا در هیچکدام از سریالهای ایرانی مشاهده نمی کنیم نحوه پایان بندی هر قسمت است. در کتاب «ترسیم فیلمنامه سریال های تلویزیونی» نوشته دنیل پی کلویسی به این نکته کلیدی اشاره می شود که برای داشتن یک سریال با مخاطب انبوه باید تمرکز ویژهای روی پایانبندی هر قسمت داشت و این نکته بسیار حائز اهمیت است که هر قسمت در نقطهای به اتمام برسد که ذهن مخاطب برای دیدن و پیگیری داستان دارای عطش باشد.
از دیگر ویژگیهای فیلمنامه «پوست شیر» خلق شخصیتهای مرکزی با رنگآمیزی دیدنی برای مخاطب ایرانیست که از جمله آنها می توان به شخصیت نعیم مولایی (هادی حجازی فر)، محب مشکات (شهاب حسینی) و مژگان (ژیلا شاهی) اشاره کرد که ضمن رعایت مختصات ژانری توامان بسیار ایرانی هستند و پیچشهای جذابی به واسطه حضور آنها در طول درام طراحی شده است.
اما بزرگترین ایراد فیلمنامه «پوست شیر» به ظن نگارنده در دو عنصر بنیادین نهفته است؛ نخست آنکه برخی از کارکترهای فرعی در طول درام به اندازه شخصیتهای مرکزی عمق پیدا نمی کنند و در حد تیپ باقی میمانند برای مثال شخصیت بهزاد صحرایی ( بابک کریمی)، لیلا (پانته آ بهرام) و صدرا (مهرداد صدیقیان) به طوری که نمیدانیم انگیزه دراماتیک آنها برای انجام برخی واکنشها چیست و حتی در پارهای از موارد نمیدانیم علت وجودی چنین شخصیتی در این درام معمایی در چه چیزی نهفته است و اگر آنها را حذف کنیم چه اتفاقی رخ می دهد و زمانی ماجرا تشدید میشود که برای ایفای این نقشها از بازیگران سرشناس استفاده شده که تاکید بر لزوم چنین شخصیتی در درام را بالاتر میبرد. دومین اشکال حل برخی از معماها به ویژه در فصل دوم توسط شخصیت محب مشکات است که در تراز دیگر گرهگشاییهای این فیلمنامه نیست به طور مثال نحوه پی بردن به اینکه گردن بند شخصیت صمد در آن چمن زار ریخته، نحوه پیدا کردن دو حرف جا مانده از گردن بند صمد که در دستان یک پسر بچه و به صورت کاملا تصادفی رخ میدهد و یا نحوه یافتن اینکه مصدود کردن جاده اصلی در شب حادثه یک خرابکاری بوده، شاید وجود چنین ایراداتی به ظن عدهای ناچیز به شمار میآید اما باید گفت این موارد گره گشایی های پرده سوم فیلمنامه است و نباید به صورت سر دستی و تصادفی برگزار شود، به قول بیلی وایلدر یک فیلمنامه را میتوان با تصادف شروع کرد اما قطعا نمیتوان با تصادف آن را به پایان برد! و دوم آنکه وقتی ما با سریالی در چنین قامتی رو به رو هستیم که انتظارات ما را در فصل اول به شدت بالا برده روی دادن چنین اتفاقاتی قابل چشم پوشی نیست.
کارگردانی:
اجرای سریال «پوست شیر» در قامت یک محصول از سینما و صنعت سریال سازی ایران اجرای قابل قبول و استانداردی به شمار می آید. بازی ها یک دست و قابل قبول هستند و حتی چهره های گم نام و عموما جوان هم از یک استاندارد در اجرای نقش ها برخوردار هستند. فیلمبرداری مرتضی غفوری از اندازههای یک سریال بسیار فراتر است و در کنار دیگر همکاری او با برادران محمودی که به فیلم سینمایی «چند مترمکعب عشق» بازمیگردد، یکی از فرازهای کارنامه او به شمار می آید به ویژه در سکانس های شب و داخلی به لحاظ نورپردازی و بازی با سایه ها قاب های چشم نوازی را خلق می کند ( برای مثال نورپردازی اتاق نعیم مولایی در مسافرخانه و ایده جذاب استفاده بصری از نئون های بیرون پنجره)، از دیگر ویژگیهای بارز سریال پوست شیر تدوین سارا آهنی است، اگر چه حفظ ریتم و انسجام داستانی برخلاف دیدگاه عامیانه در درجه اول محصول فیلمنامه است نه تدوین ولی وظیفه ویرایش و توامان نگهبانی از این مهم بر عهده تدوینگر است و بی راه نیست که بگویم: تدوین یک اثر بازآفرینی مجدد یک فیلمنامه است. سارا آهنی با شناخت درست از الگوی ژانری این سریال و تمپوی درون سکانسی ریتم بسیار درستی را به اجرا در آورده است به گونه ای که سریال در هیچ کدام از قسمت هایش از نفس نمی افتد و با ضرب آهنگ درستی به پیش می رود.
در پایان باید به طراحی صحنه مهدی موسوی و فضاهای که خلق کرده است هم اشاره کرد. موسوی پیش تر در «قهرمان» ساخته اصغر فرهادی تسلطتش را در خلق فضاهای با عنصر روزمرگی های ایرانی به خوبی نشان داده بود، اینکه طراحی هایش در دام دکورهای به رخ کشاننده که برخی از هم نسلان صنفی اش مرتکب آن می شوند نمی افتد، برای مثال طراحی خانه رضا پروانه (علیرضا کمالی) و مژگان (ژیلا شاهی) یا محل زندگی نعیم از جمله فرازهای طراحی او در «پوست شیر» به شمار می آید.
پایان:
در پایان باید گفت و نوشت که سریال (پوست شیر) با تمام ایرادها و نقدهایی که به آن وارد است اما بی تردید یک سر و گردن بالاتر از دیگر رقبایش می ایستد و شیوه قصهگویی و اجرای آن را می توان یک معیار در سریال سازی ایرانی قلمداد کرد، سریالی که ضمن رعایت تمام مولفه های موردپسند مخاطب ایرانی ولی به او باج نمی دهد و چه افسوس که پخش و توزیع چنین محصولی با این روزهای غم بار مصادف شده که امکان تبلیغ و توصیه آن را محدود می نماید.»
سریال «پوست شیر» به کارگردانی جمشید محمودی و تهیهکنندگی نوید محمود محصول فیلمنت هماکنون در حال پخش سری دوم خود در شبکه نمایش خانگی است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سریال پوست شیر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سریال پوست شیر شمار می آید پوست شیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۵۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیر پوست بازار «رحم اجارهای» در ایران
فرارو- بازار فروش اعضا و اجاره رحم بار دیگر داغ شده است، اما اینبار ابعادی بزرگتری دارد. ماجرا از این قرار است که فرد از فرط نداری ناچار به فروش رحم خود میشود -که حالا قیمت آن که تا همین چند سال قبل ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود- با افزایش چشمگیری آنطور که برخی رسانهها اذعان دارند به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است.
به گزارش فرارو، در این میان، گاهی هم این پول نیامده به دست همسر فرد میرسد که ناتوان از گذران زندگی این مبلغ را صرف درمان یکی از زخمهای خانواده میکند. البته ناگفته نماند که این بازار پرسود فقط در ایران رونق نگرفته و اندازه بازار جهانی آن هم قابل تامل است.
از تعریف علمی تا قیمت رحم اجارهایاین روزها بار دیگر اعداد و ارقام بازار رحم اجارهای دهان به دهان میچرخد؛ حتی پرتکرارتر از گذشته. بنابراین، ابتدا بیاییم تعریفی علمی از عبارت «رحم اجارهای» داشته باشیم. رحم اجارهای روشی برای تولیدمثل است که طی فرآیند آن جنین حاصل از تخمک و اسپرم یک زوج به دلیلی که ناتوانی خوانده میشود، در رحم شخص سوم کاشته شده، تا زمانی که نوبت زایمان فرابرسد. پس از زایمان هم نوزاد به زوج سپرده میشود و فردی که میزبان جنین بود، در ازای این کار خود مبلغی را دریافت میکند.
اما اگر از این تعاریف علمی بگذریم و به دنبال پاسخ برای این پرسش باشیم که چرا بازار رحم اجارهای داغ شده است؟ باید گفت آنگونه که از شمایل کلی اقتصاد ایران معلوم است، دلیل میزبان جنین برای انجام چنین کاری چیزی جزء ناتوانی مالی نیست. اگر میزبان جنین دارای همسر باشد، معمولا این پول به دست او میرسد تا یا سرپناهی برای خانواده فراهم کند یا کار و کاسبی راه بیاندازد.
حالا سوال این است که مبلغ رحم اجارهای چقدر است که برخی را به این کار وا میدارد؟ در پاسخ باید گفت مبلغ این کار که در سال ۹۹ حدود ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود و در سال گذشته به حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان رسید، حالا رسانه تجارت نیوز مدعی شده به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است. دستمزدی برای ۹ ماه که با حداقل دستمزد حدود هفت میلیون تومانی تعیین شده توسط شورای عالی کار برای سال جاری، برای خیلیها وسوسهبرانگیز است؛ آن هم در شرایطی که حمایتهای دولتی یا اموری از قبیل گرفتن وام یا مبلغشان ناچیز است یا نیاز به ماندن در صف برای زمانی طولانی دارد. در این بین، از پولی که به دست واسطهها هم میرسد نباید غافل ماند. پارسال تعدادی از رسانهها این مبلغ را پنج تا ۱۰ میلیون تومان عنوان کرده بودند.
چرا زوجهای جوان رحم اجاره میکنند؟سوی دیگر ماجرا زوجهایی ایستادهاند که یا قادر به بچهدار شدن نیستند یا شاید به دلیل اینکه زن خانواده راضی به برهم خوردن تناسب اندام خود نیست، به سمت اجاره رحم میروند. با جستوجویی ساده میتوان دریافت که اگر زوجی رحم زن جوانی را اجاره کنند؛ به اضافه سایر هزینههای جانبی از آزمایش و سونوگرافی گرفته تا دستمزد واسطه چیزی حدود ۵۰۰ میلیون تومان باید هزینه کنند. البته ناگفته نماند که این مبلغ منهای هزینه اسپرم یا تخمک است.
همچنین، باید به این نکته هم اشاره داشت که برخی از زوجهای جوان علت مراجعه به دلالان را معطل نشدن در صف دیگری در کنار هزاران صف در بازارهای ایران میدانند.
قوانین بازار رحم چگونه است؟اما قوانین بازار اجاره رحم چگونه است؟ آنهایی که این تجربه را از سر گذراندهاند، میگویند قوانین آن شبیه بازار فروش اعضای بدن است. سن و وضعیت سلامتی از اهمیت بالایی برخوردار است و تعیین کننده قیمت. داشتن یک یا دو فرزند سالم امتحانی است که اگر میزبان جنین از آن سربلند بیرون آید، در مرحله بعد نوبت به آزمایشها میرسد. بعد هم یک قرارداد محضری بسته میشود، بخشی از پول دریافت شده و با پایان گرفتن آزمایشها، جنین وارد رحم اجارهای میشود و باقی ماجرا.
اندازه بازار جهانی رحم اجارهای چقدر است؟هرچند بازار رحم اجارهای در ایران به دلایلی که در بالا ذکر آن رفت، داغ شده است، اما این موضوع تنها مختص کشور ما نیست. یک مقاله نشان میدهد که اندازه بازار جهانی رحم اجارهای در سال ۲۰۲۱ برابر با ۱۶۸.۴۵ میلیون دلار بود و انتظار میرود تا سال ۲۰۲۷ به ۲۵۹.۱۸ میلیون دلار برسد.
اما در این بین کدام مناطق پیشتاز بازار رحم اجارهای هستند؟
در آمریکای شمالی (ایالات متحده، کانادا و مکزیک)، اروپا (آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، روسیه و ترکیه)، آسیا و اقیانوسیه (چین، ژاپن، کره، هند، استرالیا، اندونزی، تایلند، فیلیپین، مالزی و ویتنام)، آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، کلمبیا) و در خاورمیانه و آفریقا (عربستان سعودی، امارات، مصر، نیجریه و آفریقای جنوبی) نیز واکنشها بالا گرفته است.
واکنشهای کاربراناز این حرفها که بگذریم، موضوع رحم اجارهای همواره از جمله موضوعاتی بوده که تا خبر از قیمت جدیدی از آن رسانهای میشود، موج گستردهای از واکنشها را هم به دنبال خود میکشد. اگر سری به شبکه اجتماعی توییتر بزنیم؛ تعدادی از این واکنشها جلب توجه میکنند:
کاربری به زبان طنز نوشته است: «رحم اجارهای ۴۰۰ تا ۹۰۰! خوبهها بهتر از بیپولیه.»
دیگری گفته: «مال همینه مایهدارها تمایلی به بچهدار شدن ندارن و دنبال رحم اجارهای هستند.».
اما شخص دیگری این موضوع را از زاویه مشکلاتی که برای یک زن به همراه دارد، دیده و نوشته است: «چون از عوارض و مشکلات اجتماعی و حقوقی رحم اجارهای بیخبرید و تنها پولش رو میبینید ضعف جسمانی زن بودن رو هم در نظر داشته باشید.»
دیگری هم میگوید: «ولی خانمهایی که رحم اجارهای قبول میکنند وقتی بچه به دنیا میآید چطور ازش جدا میشن خیلی سخته فکر کنم.»
واکنشها به موضوع رحم اجارهای تا حدی بوده که پای آن به حوزه سینما هم باز شده. «هماتوم» یک فیلم کوتاه در این باره است که علی رفتاری، سازنده آن حین گفتگو با روزنامه شرق اطلاعات جالبی را در این زمینه ارائه میکند. او به این موضوع مهم اشاره میکند که، چون دوندگی فرزندخواندگی بالاست، عدهای در نهایت به رحم اجارهای روی میآورند.
این کارگردان به کسب درآمد پزشکان و نقش واسطهگری آنها نیز اشاره میکند. رفتاری در این باره گفته است: «در واقع بین یک زن و شوهر که مشکل باروری دارند با زنی که مشکل مالی دارد به نوعی واسطهگری اتفاق میافتد و مسلما به راهی برای کسب درآمد پزشکان تبدیل شدهاست.»
عدهای بر این باورند که با توجه به برآوردها از وضعیت اقتصاد ایران و سقوط خانوارهای بیشتری به سمت فقر، پیشبینی میشود بازار رحم اجارهای تا پایان سال داغتر و قیمتها با سرعت بیشتری رشد کنند و بنابراین لازم است نظارت بیشتری برای جلوگیری از سوءاستفاده دلالان از این بازار اعمال شود.